محسن چاوشی نمی داند با خودش چند چند است - مجله سرگرمی

فارغ از این که تیتر نجات جان 32 اعدامی توسط شما با متن خبر که می خواهید در سکوت خبری بمانید، مغایرت دارد، اما در همه جای جهان از شهرت سلبریتی ها برای انجام امور خیریه استفاده می گردد، این کار برخلاف گذشته که مثلا تختی از چهارراه ولیعصر تا بویین زهرا پیاده می رفت و سینه به سینه آدم ها پول جمع می کرد و چند شبانه روز نمی خوابید، ساده تر شده و با گذاشتن یک پیام روی صفحات اجتماعی ادای دین می گردد، اگرچه هنوز هم علی دایی با همان مرام پهلوانی تختی، ماه ها کنار افراد آسیب دیده زلزله می ایستد و تا کار را به خاتمه نرساند، کنار نمی کشد.

در جای درست که کمک می خواهد، اتفاقا کار رسانه ای هم می نماید و ابایی ندارد که بگوید قصدش چیست و هرجا که باید حساب وکتاب هایش را شفاف بیان می نماید. خدای ننموده منظورم این نیست که چرا برای این کار خیرتان عرق نریختید، نه اصلا! دم شما هم به قول دوست خبرنگارتان گرم، چون هر وقت احساس خطر می کنیدبرای نهاد ها سفارشی کار می کنید و پول های کلان می گیرید و هر وقت میل تان کشید مردمی می شوید و برای محرومیت خطه ای فغان سر می دهید.

کاش به ما بگویید با خودتان چند چندید! مگر سازوکار زندگی و تفکر و منش و رفتار یک خواننده اجتماعی نباید با هم هماهنگ باشد، پس چطور است که شما هم دردمندید، هم بهره مند! هم کار سفارشی می کنید و هم از ظلم و ستم روا رفته بر خوزستان می گویید.

باز هم دم شما گرم که از این همه اعتمادی که به شما شده و از این همه اعتباری که در اختیار شما قرار گرفته، پستی از صفحه اجتماعی تان را به نجات چند جوان اعدامی اختصاص دادید، اما با این که خواستید در سکوت خبری بمانید، خواهشمندیم از سرنوشت 30 نفر دیگر و این که چطور نجات بخش شان شدید، اطلاعاتی به دوستان خبرنگارتان بدهید، اگر کار خیر رسانه ای شد، اشکالی ندارد، شما شفاف سازی کنید تا ابهامات از بین برود.

کاش بقیه هم مثل چاوشی معرفت داشتند

مریم نراقی| سلبریتی که باشی، ناخودآگاه تاثیرگذاری ات بیش از دیگران است و صدایت بیشتر شنیده می گردد. اساسا این از کارکرد های سلبریتی بودن است، از قدیم بوده و احتمالا بعد ها هم ادامه خواهد داشت. دقیقا به همین خاطر است که دولت ها و حکومت ها در موارد حساس سراغ سلبریتی ها می روند و از محبوبیت شان استفاده می نمایند تا صدای شان به گوش دیگران برسد. این ها تعاریف پیش پاافتاده ای است، اما مرور آن برای ادامه این یادداشت مفید است. محسن چاوشی چند محکوم به اعدام را نجات داده است. چقدر اهمیت دارد که 2 نفر باشند یا 32 نفر. مهم این است که یک خواننده در کنار فعالیت های هنری اش دغدغه اجتماعی هم دارد.

محسن چاوشی حدود دودهه است که می خواند. چاوشی خواننده ای اجتماعی محسوب می گردد و این را می گردد از مضمون ترانه هایش اثبات کرد. آن جا که مردمان خوزستان از گردوخاک هوا نفس نمی کشند، چاوشی ترانه ای می خواند برای خوزستان. برای جنگ می خواند که خاطرات جوانی اش را در برگرفته است. از مولانا می خواند تا هواداران کم سن و سالش به واسطه خواننده محبوب شان با مولانا عجین شوند و شاید در مباحث فلسفی اش تعمق نمایند. این ها همه نشانه های هنرمندی است که دغدغه اجتماعی دارد. او بی شک یکی از محبوب ترین خواننده های تاریخ معاصر است، از شمار بی شمار هوادارانش آمار دقیقی در دسترس نیست.

بارزترین ویژگی چاوشی از منظر مخاطب اهل شونبودنش است. عجیب نیست خواننده ای با این همه محبوبیت بعد از دودهه فعالیت هنوز کنسرتی برگزار ننموده؟ ماجرای کنسرت برگزارنکردن محسن چاوشی کم کم دارد خطرناک می گردد. معلوم نیست اگر روزی تصمیم به برگزاری کنسرت بگیرد، سالنی وجود دارد که بتواند جوابگوی هوادارانش باشد؟ شاید آن روز مجبور شویم به ورزشگاه آزادی فکر کنیم.

بعضی درباره چرایی برگزارنکردن کنسرت از سوی چاوشی می گویند، چون صدایش با دستگاه این گونه است ترجیح می دهد زنده نخواند. به فرض محال که چنین باشد، کاش این تفکر از سوی دیگر خواننده های فالش خوان هم وجود داشت، آن وقت شاید تا این اندازه در کنسرت ها صدا های نخراشیده و فالش نمی شنیدیم. اما چاوشی اهل شو نیست. شوآف کردن تعاریفی دارد و لزوما بار منفی ندارد، اتفاقا در موارد اجتماعی و ترغیب جامعه برای انجام یک اتفاق مثبت، لازم و لازم است.

لطفا صفحه گوگل خود را باز کنید و نام محسن چاوشی را سرچ کنید، چند فریم عکس از او پیدا می کنید؟ حالا نام فلان بازیگر فرعی فلان سریال را که فقط در یک سکانس از جلوی دوربین رد شده را سرچ کنید! چاوشی اهل شو نیست، چون فارغ از این که دو اعدامی را نجات داده باشد یا سی ودو اعدامی را می توانست در انواع و اقسام ژست های مختلف با خاندان اعدامی مورد نظر عکس بیندازد و منتشر کند. اتفاقی که به کرات از سوی سلبریتی ها مشاهده می گردد در یک چشم به هم زدن صفحات مجازی و رسانه ها پر می گردد از عکس های گوناگون سلبریتی مذکور با خانواده شخص مورد نظر. او در صفحه مجازی اش اعلام نموده می خواهد چنین اقدامی را انجام دهد و آن ها که دوست داشتند با او همراه شدند همین و بس.

قاعدتا با وجود تکنولوژی های جدید قرار نیست هنرمندان امروزه هم به شیوه نیم قرن پیش تا بویین زهرا بروند تا کار خیری صورت بپذیرد؛ کما این که آن موقع هم انجام این اعمال نیکوکاری در ملأعام انجام شده که امروزه ما از آن با خبریم فقط تفاوتش این است که ابزار خبری در عصر های مختلف متفاوت است؛ و نکته آخر این که قرار نیست اگر ما با ایدئولوژی یا جناح بندی های سیاسی هنرمندی مخالفیم، انسانیت و نیکوکاری اش را زیر سوال ببریم. هر انسانی با هر اعتقاد و گرایشی می تواند دغدغه اجتماعی داشته باشد و کار خیر کند. هر هنرمندی هم محق است با هر سازمان و ارگانی کار کند، اما اعدامی نجات دهد یا به زلزله زدگان و در راه ماندگان کمک رساند.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا